dag 108: van Condom naar Lamothe

Vrijdag 8 augustus: Van Condom naar Lamothe.
Heerlijk geslapen, werd zelfs een keer wakker van mijn eigen gesnurk. Lekker vers brood bij het ontbijt. Een vaste bewoner van het klooster legt uit hoe het ontbijt in zijn werk gaat. Het is waarschijnlijk zijn taak en hij is in voor een grapje. Marc zit al buiten op mij te wachten. Hij wil vanmorgen eerst naar het postkantoor. Die gaat pas om half 9 open. Ik hoef niet op hem te wachten en dat vind ik wel net zo fijn. Dus weer lekker alleen op pad. Om kwart voor 8 ben ik weg. Ik ben de stad nog niet uit of het begint te regenen en te onweren. Ik twijfel wat te doen. Nergens een plek om te schuilen dus loop ik maar dom door, wat kan ik anders? Maar prettig is het niet. Er is verder ook niemand gelijk met mij vertrokken dus wachten op iemand heeft geen zin. De weg is wat heuvelig maar ik merk het niet meer als ik heuvels op ga. Heuvel af des te meer aan mijn rechterknie. De zonnebloemen worden vergezeld door wijngaarden en ik ruik ze meteen. Zo'n chemisch vieze lucht. Het kan nooit gezond zijn om daarin te werken. Ondanks het onweer frist het niet op en de ene bui volgt de andere op. Het duurt tot half 11 tot de laatste onweersklappen zijn gevallen. Intussen ben ik in de cape al drijfnat. Gelukkig is Montréal du Gers niet meer ver en om half 12 vind ik een bankje waarop ik in de zon wat kan drogen. Maar in de zon is het flink zweten dus drogen gaat ook niet. Dan maar naar het centrum dat fameus moet zijn. Helaas er is een kermis op het plein zodat er van de oude binnenstad niets te zien is. Ik bezoek de kerk en daarna het toeristenburo voor een stempel. Nog een bak koffie en om half 10 ben ik weer op pad. Mijn routebeschrijving weet het verschil niet tussen links en rechts dus zit ik wat te dubben als er een vrouw in een auto stopt en vraagt of ze kan helpen. Dat kan ze niet maar haar man rijdt vlak achter haar en die weet het vast wel. Tegen het routeboek in moet ik dus gewoon mijn gevoel volgen als de markering niet duidelijk is.
Het onweer van vanmorgen wordt goed gemaakt door heerlijk wandelweer in de lommer. Wel warm maar in vergelijking met vanmorgen is het heerlijk. Tegen half 2 kom ik een frans echtpaar achterop. Zij lunchen in de schaduw en hebben de inhoud van de rugzak in de zon te drogen gelegd. Ik wil ook wel lunchen maar wil net zo lief naar de gite. Een liter drinkyoghurt maakt de rugzak ook weer een kilo lichter denk ik dan maar. Ik kom het duitse gezelschap met het jongetje van 7 achterop. Ze lopen nog steeds en het jongetje heeft de rugzak nog steeds onder aan zijn rug hangen. Hij loopt desondanks stevig door.
Het laatste stuk is altijd het vervelendste. Mijn voeten gaan pijn doen en telkens denk ik dat ik er onderhand wel moet zijn. Zo ook vandaag. Nergens een dorpje te bekennen dus moeten de paar huizen die ik zie wel Lamothe zijn naar ik moet nog langs een paar wijngaarden en door een uitgeholde weg. Langs een tafeltje waar ze gekleurde schelpen en pruimen verkopen. En dan sta ik er plots midden voor. Het zijn inderdaad 3 huizen met een kerkhof, een kapelletje en een gite.
Vanuit de gite klinkt het alsof er al heel veel mensen zijn. Ik probeer de deur open te krijgen maar dat lukt niet. Een forse man komt aan de deur. Op een barse toon met een fors accent dat neigt naar duits vraagt hij wie ik ben. Marc heeft gereserveerd maar wat was ook al weer zijn achternaam? Gelukkig zie ik het op een lijstje staan en ik mag binnenkomen. Hij gooit een lakenpakket op een stapelbed en in heel slecht frans (zelfs ik kan het horen) maakt hij duidelijk dat de schoenen op een rek moeten. Het klinkt allemaal niet erg vriendelijk. Wanneer ik hem vraag naar een poubelle (prullebak), lijkt hij niet te begrijpen wat ik bedoel. Hij "verbetert" mij met puuuuuuubelle en met een zucht laat hij mij de overige noodzakelijke dingen zien. Het warme water in de douche is afgesloten blijkt als ik er net onder sta. Ik gil wat in het rond en de man maakt excuses, rommelt wat in een afgesloten kast en ik heb warm water. De was kan snel drogen met behulp van de centrifuge. In de huiskamer blijkt een tv keihard aan te staan op een duitse zender met een soap-serie. Het lijkt of de man (zijn naam is Fritz) een eigen rol speelt in de soap want hij praat en lacht voortdurend tegen de tv. Er is toch echt niemand anders aanwezig. Als ik net een beetje ben geinstalleerd op het onderste bed, komen er meer mensen binnen. Ook Marc is al binnen. Hij moet wel heel erg hard gelopen hebben. Hij kon pas om 9.00 uur op het postkantoor terecht dus is hij anderhalf uur later dan mij vertrokken. Hij heeft dan ook enorme last van zijn voet. Een frans echtpaar dat ik de hele dag al zie met een duitse vrouw worden blijkbaar ook niet op zijn vriendelijkst ontvangen. Ze kijken gefrustreerd in het rond. De duitse vrouw zegt dat de man een draadje los heeft. Op een kaart in diverse talen met huisregels lees ik dat de filosofie van de man is om een gite te exploiteren waar pelgrims gezamenlijk zorgen voor dingen die in het huis moeten gebeuren. Zoals bijvoorbeeld hulp bij het koken. Ik besluit de man te gaan helpen. (Je krijgt daarvoor korting op de rekening). Ik mag de chorizo in plakjes snijden. De man blijkt duitser te zijn en een bloedhekel aan fransen te hebben. Hij zegt zelfs dat hij niet begrijpt dat hitler de fransen niet in de gaskamers heeft gestopt. Hij moet er zelf smakelijk om lachen. Hij vindt de fransen a-sociaal en heeft ze liever niet in de gite. Ook over de politiek houdt hij een heel verhaal in het duits wat nog het meest lijkt op Zwitsers. Het lijkt nogal vol humor te zitten want hij moet voortdurend lachen. Zijn mobiel gaat een paar keer over. Als hij kijkt kan hij zien dat het franse nummers zijn en hij zegt dat ze dood kunnen vallen. Fransen zijn volgens hem niet te vertrouwen. Ze komen na een reservering vaak niet opdagen en annuleren nooit. Ze komen langs en als ze moe zijn willen ze komen slapen en als het niet kan worden ze boos.
Tussendoor volgt hij ook nog de soap op de tv en voorziet het van commentaar voor niemand in het bijzonder. Omdat ik help bij het voorbereiden van het eten, komt er een kruisje bij mijn naam. De laatsten die binnenkomen zijn 2 duitse vrouwen die hetzelfde duitse dialekt spreken als Fritz. Zij zijn meteen dikke maatjes. De 3 fransen die daarna binnenkomen worden op zijn Fritz' benaderd. Een van hen is erg gefrustreerd omdat zijn bier, dat hij wil drinken als aperitief, niet in de koelkast mag zetten. Intussen heeft Fritz de soap ingeruild voor keiharde muziek op zijn laptop. Iedereen wordt er hoorndol van maar niemand doet er iets aan. Ik vraag vriendelijk of het geluid uit mag en dat mag maar dan moet ik morgenvroeg ook niet vragen of de radio aanmag. Ik probeer een dutje te doen maar het is zo drukkend warm dat het gewoon niet lukt. Fritz is niet te peilen. Ik vraag gem om een extra laken want voor de slaapzak is het veel te warm. Hij gaat er zelfs met een vlizo-trap voor naar de zolder ondertussen mopperend dat hij altijd alles achter slot en grendel moet doen. Hij komt terug met een zware maar brede lakenzak van katoen. Ik ben er blij mee maar denk dat deze ook nog te warm zal zijn.
Ik maak een rondje buitenom de gite. Tegenover ligt een oud kerkhofje. De toegang is geheel vervallen en de meeste graven totaal verzakt terwijl sommigen nog geen 5 jaar oud zijn. Achter het kerkhof is een kleine kapel die gesloten is. De hagedisjes hebben speelkwartier en razen over het kerkhof.
De lucht trekt helemaal dicht en een onweersbui lijkt onvermijdelijk.
Om 5 voor 7 roept Fritz in alle kamers op barse toon "Manger!" (= eten!). Alle niet fransen zitten meteen aan tafel. De fransen lijken te protesteren door te wachten tot klokslag 7 uur, zoals in de huisregels staat. Een van hen hangt de clown uit door ongegeneerd Fritz na te doen. En via een grapje duidelijk te maken dat er eerst een aperitief gedronken dient te worden. De pinda's hiervoor gooit hij op een bord en laat deze demonstratief rondgaan. Fritz laat het allemaal gebeuren en leunt op het aanrecht terwijl hij via het raam het onweer in de gaten houdt. En dat komt met forse schreden. Een felle regenbui met veel gedonder en het haperen van het licht in het huis zorgt voor wat verkoeling. Fritz dient het hoofdgerecht op. De fransman van de pinda's heeft geen bord meer voor zich en Fritz pakt hem terug door net te doen of hij het hoofdgerecht bovenop de pinda's wil doen. En Fritz zelf moet er het hardst om lachen. Het eten is heerlijk. Voorzien van een groot glas wijn en een toetje met een wel erg sterke alcohol smaak.
Na de maaltijd laat Fritz foto's zien van zijn camino's via zijn pc. Hij laat een schrijven rondgaan waarop hij de plaatsen heeft geschreven. Hij heeft de francais en de noordroute gelopen maar ook in Duitsland. Hij deed dat samen net zijn hond die in 2008 is overleden.
Daarna vertelt hij het weerbericht van morgen evenals de route van morgen bespreekt hij uitgebreid. Omdat hij dat doet in het duitse dialekt begrijpen de fransen er niets van. Een van de duitse dames is gevraagd het voor hen te vertalen maar de fransen hebben er geen oren naar en praten dwars door Fritz heen. Het is gewoon genant.
Een duitse vrouw maakt complimenten naar Fritz voor het heerlijke eten. Maar krijgt als antwoord terug: "zo als altijd, het zou pas bijzonder zijn als iemand zou melden dat het niet lekker zou zijn of dat er haren in zouden zitten".
De duitse vrouw probeert te benadrukken dat haar opmerking bedoelt was als een compliment maar Fritz reageert niet meer. De vrouw wil morgen 33 km gaan lopen en wil graag vroeg vertrekken. Een ontbijt vroeger dan 7.00 uur kan bij Fritz niet en de vrouw raakt steeds gefrustreerder en zelfs boos. Een fransman heeft een gitaar en wil vanavond gaan spelen. Ik heb daar helemaal geen zin in, ik wil eigenlijk na het eten wel naar bed. Er is voor vannacht veel onweer voorspeld dus misschien doen we vannacht wel geen oog dicht. en ik ben niet de enige die de slaap nodig heeft.
De meesten zoeken hun bed op. Van rusten is vanmiddag ook niets gekomen door de soap en Fritz' muziek. Na het stempelen en de betaling (voor mij met korting) ligt de meerderheid in bed.
Fritz komt de terrasdeur in onze kamer afsluiten want het gevaar voor slangen is te groot. Het luik voor het raam heb ik dicht gedaan zodat de ramen open kunnen naar inmiddels is de wind weer verdwenen en al snel loopt de temperatuur hoog op. Dat gaat zweten worden vannacht