27 april 2017

Donderdag 27 april. We gaan vandaag een korter stukje lopen: van Montquc naar Lauzerte en zullen slapen in de gite communale. Het is meteen al wel duidelijk dat Djay vandaag zijn dag niet heeft. Na lekkere sandwiches te hebben gehaald bij de bakker gaan we op weg. Het weer is goed maar wel fris dus de jassen kunnen aan. Het wandelen gaat goed totdat de dip doorbreekt. Even uithuilen, wat peptalk en dan gaat het wel weer en naar mate de dag vordert gaat het steeds beter. Het is een mooie wandeldag. En we komen uit in Lauzerte. Het is nu bijna 1 week verder dat ik dit schrijf. Ik haal ik de dagen een beetje door elkaar vrees ik want we zagen volgens de foto's vandaag het mooie dorpje met de kerk, de paarse zee van bloemen en het kanonsschot. Doet er allemaal niet toe. We zijn aangekomen in Lauzerte en worden heel warm onthaalt door de eigenaresse met zoenen op de wang. En wie zit daar in het hoekje? Mark uit Schotland. Hij is ook juist aangekomen. We moeten nodig bijpraten maar eerst maar eens fatsoeneren en het dorpje in. Er staat een smerige koude wind en het uitnodigende plein met de omgekrulde hoek bij de kerk biedt vandaag geen zonnig plekje voor wat drinken op het terras. We verhuizen binnen 10 minuten wel 3x om toch in de zon te kunnen zitten maar belanden uiteindelijk toch binnen. Djay doet de bestelling op zijn frans en we krijgen wat we hebben willen. Goed he? We zoeken wat souvenirtjes maar kunnen niet echt wat vinden. We tillen de hoek van het plein nog wat verder omhoog en dan trekt de lucht toch wel helemaal dicht en wordt het steeds kouder. We besluiten terug te gaan naar de gite maar plots is de zon er weer en maken nog een ommetje in het dorp.
We hebben een kamer voor ons 3-en en daar zijn de jongens erg blij mee. We hebben een prachtig uitzicht. Een slaapzaal (dortoir) lijkt ze toch maar niks, dat slapen met vreemde mensen op 1 kamer. We rusten wat maar het is overal erg koud. De verwarming doet het niet en de vloeren bestaan uit kleine tegeltjes. De eigenaresse legt uit dat het voorheen een bejaardenhuis is geweest. Arme bejaarden.... tijdens de maaltijd wordt er een kachel neergezet want iedereen is moe en dus koud. Gelukkig warmt het eten iedereen op en de wijn doet de rest. Aan tafel wat bij kunnen kletsen met Marc. Hij heeft nog grootse plannen. Eerst wil hij zijn kliko opzoeken die hij 3 jaar geleden achter heeft gelaten in Le Puy. Met de kliko genereerde hij meer aandacht en hij wil ook nog naar Nederland komen maar eerst wil hij een rondje IJsland doen. Na de maaltijd helpen Ayen en ik om af te drogen. Daarna snel op bed. We hebben besloten dat we ons morgen naar Moissac laten brengen. De eigenaresse van de gite heeft een vriendin die een taxi heeft. Ze wil ons graag brengen maar dat kan alleen om 8.00 uur. Nou dat moet dan maar. Weer vroeg op dus hup naar bed.