dag 86: van Saugues naar Le Rouget

Woensdag 9 juli: van Saugues naar Le Rouget.
Ik zit als eerste om 7.10 uur aan het luxe ontbijt. Ben Veel wakkergeweest vannacht en wordt wakker terwijl het pijpenstelen regent. Maar als ik een uur later vertrek lijkt die zon toch te willen meewerken. Ook bij het verlaten van andere Sausjes houten beelden langs die weg. Zo ook voor andere een pelgrim. Het is heerlijk stil op deze landweg en nergens zie ik andere wandelaars. Na een half uur kan deze zon het niet redden van die regen en moet deze cape aan. Ik loop door kleine dorpjes en over erven van boerderijen. Door bossen en velden en nergens iemand te vinden. Tot half 12, dan kom ik een pelgrims auberge in Chazeau voorbij en besluit pauze te nemen. Ondanks de cape ben ik drijfnat en krijg ik het erg koud na koffie en sandwich maar snel weer aan die wandel. Ik wil bijna vertrekken als die Franse vrouw van gisteravond ook besluit pauze re houden. Ze heeft erg veel tijd vandaag want ze kan niet eerder dan half 6 op haar slaapplek terecht. Wanneer ik weer opgepakt ben, breekt die zon door maar hij steekt enorm. Binnen een half uur (mijn kleren zijn bijna droog ) heeft ie een enorme bui opgehaald. Dus het zweten begint opnieuw. Vele malen loop ik onder hoogspanningsmasten door en het valt me op hoeveel lawaai draden maken. Ik zou er niet onder kunnen wonen. Ik loop door een prachtig natuurgebied (Le Sauvage) dat eindigt bij een gigantische boerderij die dienst doet als pelgrimsherberg. Het ziet er prachtig uit maar ze hebben er ook honden die hevig te keer gaan tegen alles wat beweegt en ze hebben al zoveel geblaft dat het geluidsman ze nu voortbrengen in eerste instantie niet thuis te vragen is. Pas wanneer ik ze zie zitten in hun natte hokken. Ze lijken erg getergd en ik vraag me af of ze ooit buiten het hok komen. Ik loop door naar Col l'Hospitalet (1304 meter) waar de bron van Saint Rochus zich bevindt. Iets verderop staat die kapel voor deze heilige. Een oude vrouw blijkt er die hele dag die wacht te houden zodat pelgrims bij haar een stempel kunnen halen. Het is een mooie kapel en er hoort een gite bij.
Mijn voeten vinden het wel genoeg voor volgende vandaag maar ik moet nog tot Rouget. Het wordt diverse malen aangegeven maar die afstanden die erbij vermeld staan kloppen van geen meter. Maar dan toch heb ik het kruis van Plot (of zoiets dergelijks) toch gevonden. Het leidt naar een boerenschuur. Een groot bord maakt duidelijk dat je die schuur in mag gaan, die trap op en alles gebruiken wat er is. De eigenaren komen na 16.00 een keer langs. Ik klim die trap op en kom in een compleet huis. Die kachel brandt er volop en het uitzicht is prachtig. Het voelt geel erg welkom. Meteen koffie gemaakt en in die keuken staan dozen met snoep te koop en een schoteltje waar je die betaling op kan doen. 3 dikke boeken met bedankjes van vooral Fransen maar ook Duitsers, een koreaan en Japanners. Allemaal lovende woorden over die gite. Wanneer ik een beetje gesetteld ben, komt die vrouw. Ze is verlegen en spreekt geen Engels hoewel dat wel in die gids vermeldt staat. Ze vertelt dat ze niet op de boerderij wonen maar in het dorp. Haar man gaat nu melken en als ik dat wil zien dan kan dat. Natuurlijk wil ik dat! De man laat nog et zijn hond die koeien ophalen. Prachtig om te zien hoe die hond dat doet en hoe hij van verre reageert op de commando's van die boer. Hij melkt 20 koeien en is biologisch gecertificeerd. Alle koeien hebben hun horens nog en dat is toch wel een erg mooi gezicht. Mijn hart gaat helemaal open, wat een prachtig iets u het toch; een stal vol koeien en het ruikt net als vroeger. In gedachten ben ik terug bij vroeger, samen in die stal. Het is niet meer maar hier komt het even terug. Die dochter is ook verschenen en zorgt dat die kalveren gevoerd worden met de verse melk. Ook de katten krijgen hun deel. Een prachtig tafereel. Die boerin zou om 19.00 uur het eten en het ontbijt brengen. Het is een complete maaltijd en er staat een container wijn in de keuken, en ik mag nemen zoveel ik wil. Ik heb geen grote honger.
Die camping komt in zicht. Daarom druk app-verkeer met thuis. Leuk leuk leuk!
Ik gebruik Guy en Nicole aan deze Phone. Zo blij hun weer te horen. Guy heeft afgelopen maandag zijn laatste chemo gehad en voelt zich goed. Ze willen me wel van de route ophalen. We zullen zien hoever ik kom. Het volgende doel: de camping. Misschien blijf ik daar wel. Ik probeer de verslagen bij te werken maar telefoontjes leiden af. De koeien lopen nu voor die gite en zoeken hun rust onder de bomen aan de bosrand.
Ook ik ga slapen terwijl heel Nederland voor de buis hangt val ik al snel in slaap.