dag 55: van Anglure naar Savieres

Al snel ben ik weer in Banguex Het dorp is nog in diepe slaap. Heb toch maar 8 km extra gelopen gisteren. Het is al erg warm en het zweet komt overal vandaan.
Ik kom uit in Clesles waar ik het jaagpad van het kanaal Haute-Seine neem. Onder de bomen en aan het water is af en toe een heerlijk koele wind en maak ik er maar een pauze van. Frankrijk lijkt langzaam te ontwaken. Mannen in te strakke pakjes hebben hun racefiets weer gevonden en te oude vrouwen lopen hard. Dat laatste is niet erg maar dat ze dat ook doen in te strakke pakjes vind ik echt niet kunnen. Het is lekker lopen, nergens last van alleen van de hitte. Ik lijk de enige te zijn. Ik zie veel mensen met lange mouwen en sommige zelfs met een sjaaltje. Rond half 12 ben ik in Mery-sur-Seine. Ik doe wat boodschappen en zoek de weg terug naar het kanaal. Het routebeschrijving zegt wat anders dan de markeringen. Ik vraag het een meisje bij een bloemenzaak. Ze kijkt me heel vreemd aan en zegt dan dat ze Nederlands is en op vakantie in de omgeving. Beetje verbaasd vraagt ze of ik niet kon zien dat ze uit Nederland komt. Ze wijst hierbij op haar oranje T-shirt. Pppfffff. Maar ze helpt me wel op weg naar het kanaal. Daar nestel ik me in de schaduw aan het water voor de verplichte warmte pauze. Veel Fransen trekken zich niets van de warmte aan en ze fietsen, rollerskaten en sporten er lustig oplos. Ondertussen schrijf ik het verslag canvas gisteren en wordt leesteken door van alles wat kan vliegen. Om half 2 vind ik het welletjes, ik moet nog naar Savieres. En dat valt niet mee. Als ik vanaf het jaagpad via een sluisde naar de overkant moet, wordt ik geroepen. Aan de overkant zit een grote groep mensen aan een lange tafel te eten. Lekker in de schaduw. Ze willen dat ik aanschuif. Even twijfel ik want ik ben nog geen half uur aan het lopen en alweer een pauze maakt het lopen straks alleen maar moeilijker. Maar ik u aan het niet maken. Ik jij meteen een bord en moet mee-eten. Ik zit nog vol van mijn lunch en hou het bij een beker water. Een man maakt foto's van mij en wol even duidelijk laten weten dat hij Nederland kent. Maar hij is nooit verder gekomen dan België. Als hij begint op te sommen wat er door het gezelschap allemaal wordt gedronken, ben ik wel klaar met hem. Hij vindt het maar niks dat ik afgelopen nacht in Anglure heb overnacht. Hij vindt de mensen daar zo koud en hard. Pppppfffffff. Hij komt zelf uit Duinkerken en daar ben ik toevallig ook een paar keer geweest. De dames kunnen deze opmerking wel waarderen en de man druipt af. Het blijkt een jaarlijkse bbq te zijn van oude buren en dit jaar is de burgemeester er ook bij. En dat vind men erg speciaal. Ze zijn erg geïnteresseerd in mijn onderneming en vragen honderd uit. Ondertussen blijven ze grote stukken vlees aanbieden. Ik bedank beleefd en na een half uur moet toch echt weer opstappen.
En de weg is lang en heet. Mijn slaappil lijkt echter dichterbij dan ik denk want Google geeft aan dat het nog maar 2 uur lopen zou zijn. Ik zou dan heel erg canvas de route afwijken. En gezien mijn ervaringen daar mee en de slechte weergave van Google durf ik het niet aan. Ik loop gewoon volgens het boekje en er komt geen eind aan. Tegen 18.00 uur dan eindelijk de afslag Savieres. Ik heb al stevige koppijn en het laatste stuk is pal in de zon. In het dorp lijkt maar 1 weg te zijn en die is ellenlang. Ik moet op 1107 zijn. En dat blijkt nog een kilometer te zijn. Maar dan eindelijk het bordje met gite. Maar niemand thuis en het hek op slot. De deur staat open en de sleutel steekt in het slot. Ik roep een paar keer en schudt wat aan het hek. Een achterbuurman komt kijken en zegt dat ik moet bellen bij het huis ernaast. Op ja dat wat ook de instructie: de gite is open en via het tuinhek kan ik er komen. Maar dan moeten de huisnummers wel kloppen. De eigenaresse is dus niet thuis maar de deur van de gite is dus open en ik kan er zo in. Het is een grappig huisje waarvan de benedenverdieping als gite gebruikt wordt. Helemaal voor mij alleen. Snel onder de douchen en de wasmachine doen misschien droogt het nog voor ik ga slapen. Er staat ook een wasmachine en hoe graag ik alles een keer flink gewassen wil hebben, denk ik dat het te lang gaat duren. Er is een kompleet keuken en een koelkast. Buiten een zitje en achter op het erf een ren met kippen de ren ziet er geloof ik wel stevig uit. Ik eet wat ik nog over heb aan brood en zo maar het smaakt me niks. Het is dat der wat nog wat kan drogen anders wat ik meteen naar bed gegaan. Om 20.00 uur komt mevrouw thuis. Ze lijkt me een lieve moeke, goedlachs. Ze is allervriendelijkst en stelt voor om morgenvroeg om 8.00 uur te komen ontbijten. Ik vind het goed als ik nu kan slapen. Dat duurt nog wel een hele poos want in huis is het erg warm.