dag 22: van Luik naar Val de Ourthe

Een paar keer wakker geweest maar wel goed geslapen. De wekker van roommate gaat 7x af en vervolgens zet ze hem nog eens een half uur later. Ik zou dat nooit doen; zo veel schijt hebben aan een ander. Ze vertrekt al snel naar de ontbijttafel waar ze mij niet teruggroet. Dan niet! Rond 9.00 uur loop ik al in de alweer drukke stad. Het lijken allemaal wel heetgebakerde Italianen die toeteren om niks. Wat een drukte en dat zal de hele dag zo blijven. Mijn scheenbeen voelt niet goed. Nu maar hopen dat het geen tendinitis (of zo iets) is. Ik kom uit bij de mediamarkt. Die gaat om half 10 open maar er is iets met het rolluik en de managementstijl is erg druk in de weer met opdrachten uitdelen aan medewerkers die borden moeten plaatsen met de aanwijzing dat de ingang nu een deur verder is. Vervolgens zet ze de aanwijzingen zelf allemaal weer op een andere plek. Hoe druk kan je zijn. Ik waarschuw de beveiligingmedewerker alvast dat mijn rugzak de oorzaak is van een vals diefstal alarm en gelooft me op mijn woord.ik wordt verwezen naar de service balie aan de andere kant van het gebouw. Die gaat pas om 10.00 uur open. Ik ga maar even buiten het winkelcentrum zitten want binnen is het zo warm dat ik er beroerd van word. Om 10.00 uur kijken ze mijn Phone na en zeggen dat het snoertje kapot is. Ik ben opgelucht dat het niet de batterij zelf is. Het snoertje mag ik kopen aan de overkant waar ik eerder al was. Weer waarschuw ik voor het diefstal alarm en krijg een snoertje. Niet een originele want die gestaan niet meer! Pardon? Zo'n nieuwe dure Phone en dan is er al geen snoertje voor te krijgen? Voor nog geen 8 Euro heb ik een nieuw snoertje waarvan het dingetje kleiner is waardoor het opladen is trager gaat. Ik vind het al helemaal goed, alstie maar oplaadt. Voor een gigantisch paleis sluit ik hem meteen aan op de reserve batterij en hij doet het. Helemaal blij! Terwijl het begint te regenen ga ik naar de vvv. Zij weten hoe ik bij de elite de St. Jacques kan komen en hebben een kaart om vervolgens in Esneux te komen. St. Jacques is om 12.00 uur gesloten. Dat ga ik dus niet meer redden. Dus besluit ik alle kerken op de route maar te bekijken zodat ik na de middagpauze bij St. Jacques ben. Dan kan ik daarna alsnog naar Esneux lopen. Het regenen houdt maar niet op.en ineens sta ik bij de St. Jacques. Ik heb me wrs een uur verkeken. Het is 10 voor 12 en met een beetje geluk kan ik de kerk nog bezichtigen en zit er misschien nog een stempel in. Bij binnenkomst word ik hartelijk verwelkomt als pelgrim. De oppasmeneer van de kerk is 2 jaar geleden zelf ook naar Santiago gelopen. Hij zegt dat mijn rugzak veel te zwaar is. 6,5 kg vindt hij een mooi gewicht. Hij heeft de tocht afgezonderd gelopen ook zonder telefoon. Op het moment dat hij dat zegt klinkt mij dat erg aanlokkelijk maar ik weet dat dat niet kan. Het zorgen voor blijft....... De man informeert naar blessures. Als ik zeg dat ze niet noemenswaardig zijn vertelt hij dat hij het advies van een ziekenhuis heeft genegeerd om opgenomen re worden en gewoon is doorgelopen. Hij is als een ander mens terug gekomen, zegt hij. Hoe anders kan ik hem niet meer vragen want de toren slaat 12.00 uur. Wel krijg ik nog mijn stempel en ik ben er blij mee. Met alle goeds voor de reis, gaat de kerkoppasmeneer aan zijn lunch. Ik duik de regen in maar besluit toch maar ergens een bakkie te doen want het regent steeds harder en plassen midden in de stad is in het openbaar lastiger dan op een stil landweggetje. En dan zomaar eenmalig St. Jacobsschelp midden tussen de kasseien. Mooi hoor! Na een koffie dan toch maar eens beginnen aan de route naar Angleur. Die duurt bijna een uur en loopt helemaal langs de Maas. Maar in het hele uur heb ik 1x de Maas gezien. De hele boulevard wordt verbouwd waardoor het simpel lopen over straat verviel tot het ontwijken van bouwput en struikelend over bergen stenen en los zand. Angleur ligt tegen Luik aan dus gen ik de stad niet eens uitgewerkt na een uur lopen. Mijn scheen gaat wel erge pijn doen. Wanneer ik een pharmacie voorbij kom haal ik er een tube ontstekingsremmende zalf tegen spierpijn. Ik hoop dat het gast helpen. Wrs is de route via hoogleraar korter en wat makkelijker te belopen dat de route cd aan het routebeboekje dus volg ik Google. Ik ben nog geen uur onderweg en 2 paracetamols verder als duidelijk wordt dat ik eeuw niet ga halen met zo'n been. Het eerste het beste onderkomen dat ik tegenkom is voor mij. En alsof de duvel ermee speelt hangt er ineens een bord met "hitel". Ik bedenk me niks en strompel naar binnen. 2 oudere mensen staan me in 4 talen te woord. Ze willen een pelgrimsvergoeding als ik blijf slapen. Morgen ontbijt en een diner kunnen ze laten bezorgen. Ik bestel meteen een pizza voor vanavond en de man biedt me een koffie aan dat heel sjiek op mijn kamer wordt geserveerd. Want jeetje wat een sjieke bedoening: ik heb een apparaat dat mijn schoenen poetst en een standaard waar mijn jas wordt voorverwarmt voordat ik hem aan doe. En natuurlijk een bad. Hup even de wasmachine doen en lekker in bad. Daarna been ingezalfd en languit op bed om de verslagen van vandaag en gisteren te schrijven. Om half 6 begint het flink te regenen en even later klinkt er een donderslag. Sindsdien is het niet meer droog geweest. De komende dagen is er ook regen voorspelt. Laten we hopen dat het niet waar is. Eerst maar eens zien hoe mijn scheen het houdt. Morgen loop ik een klein stukje want stilzitten/liggen maakt meteen ook weer erg stijf. En Esneux is in totaal nog maar 2 uurtjes lopen. Daar heb ik dan de hele dag voor. Blijf ik toch nog in beweging.