3 mei 2017

3 mei 2017. De wekker op half 7 en meteen eruit. Sigaretje in de koelte en rust van de morgen. Daarna ontbijt, stempelen en de donativo in de daarvoor bestemde box. Warm afscheid van Michelle die nogmaals de telefoonnummers komt tjecken want het foto's versturen lukt niet. Jammer want volgens mij heeft ze erg grappige plaatjes van mij geschoten. Snel ff broodjes halen bij de bakker naast de deur. Ook de hospitaliseros zijn warm in hun afscheid en blij ga ik op pad. Veel foto's op weg de stad uit. Ik zie nu toch heel andere dingen dan 3 jaar geleden. De kerkklok luidt 8 uur en het lijkt net of tie mij uitluid. Grappig. Mijn focus ligt wrs anders. Zo gauw ik de stad uit ben, keert de rust op de weg terug. Moet nog wel over een soort van industrieterrein en de spoorweg maar dan mag ik het bospaadje op. Heerlijk! En dat blijft de hele dag zal later blijken. Ik zie dat slagregens het graan platgeslagen hebben, gewas op het land wat ik niet thuis kan brengen, mooie boerderijen, prachtige vergezichten over graanvelden, heerlijke wilde kamperfoelie en geploegd land. Eerst naar Marsolan. Hier sliep ik 3 jaar geleden. Door de klok van 10.00 uur word ik welkom geheten. Het is eigenlijk een heel leuk dorpje. Ik kom nu via de andere kant bij de kerk binnen. Dat kan ik me van de vorige keer niet herinneren. Bij de kerk is een bar geopend waar gretig gebruik van gemaakt wordt. De zon schijnt flink en ik twijfel of het vest uit kan. Genietend van mijn sandwich verstrijkt de tijd. Het kerkje in Marsolan is pikdonker. Je ziet er geen hand voor ogen. Tegen kwart voor 11 maar weer op stap. Steil naar beneden, het dorp weer uit, opnieuw de graanvelden in. Het is echt warm, vooral bij het beklimmen van de heuvels dus rugzak maar weer af en vest uit. In de verte luidt de klok van Marsolan 11.00 uur. Door prachtige stukjes bos, hier en daar modderig door de regen van afgelopen dagen. En dan sta ik ineens weer op die plek met al die oude hooibalen. Met dit verschil dat er ook allemaal afgedekte containers staan en plastic vaten met vloeistof. Vanuit een mesthoop loopt het vocht over het pad weg. Onvoorstelbaar! Een stukje verder is de splitsing naar La Romieu en Condom. Het staat goed aangegeven. Ik mag verder de graanvelden in met nog mooiere uitzichten. De heuvels wat steiler maar de afdalingen ook. Dan door een heel mooi bos, heerlijk in de schaduw. Het bos gaat over in een fruitbedrijf. Daar is wrs net gesproeid met chemicalien want de stank ontneemt me de adem. Net als bij die druivendingen. Het fruitbedrijf is enorm groot, op plekken waar geen fruitbomen staan hebben ze andere bomen en planten neergezet, allemaal netjes voorzien van een naamplaatje. Er zitten vreemde exemplaren tussen. Iets verderop zie ik eindelijk picknicktafels. Helaas behoren ze tot een engels tuin waar je voor een flink bedrag naar binnen mag. Vandaag niet want het is gesloten. Jammer want ik wil best ff zitten en heb wel trek. En dan ineens zomaar uit het niets zie ik de torens van het klooster van La Romieu. Ik ben veel te vroeg. Het is nog geen half 2 en om 16.00 uur kan ik pas in het klooster terecht. Voor het dorp is een park met wat fitness-en speeldingen en picknicktafels. Daar las ik mijn pauze maar in, lekker in de schaduw. Daarna maar eens het dorp verkennen. Het is veel kleiner dan ik had gedacht. het is wat zoeken maar een ingang van het klooster kan ik niet vinden. Wel een bordje van de gite. We mogen er al naar binnen. De beheerder is vriendelijk. Is ooit door Deventer gereden dus hij is in Holland geweest. De gite is een oude school die leegkwam toen het leerlingenaantal daalde. Het is helemaal opgeknapt en ruikt nog naar de verf. 2 flinke klaslokalen met hoge ramen met luiken en een gang waar kleinere kamers zijn. Wat een prachtig gebouw. De speelplaats heeft plaats gemaakt voor gras met rozenstruiken. Een prachtige gite. Met mij komt een frans stel aan, hij spreekt engels.
Ik kies een bed in de hoek van het klaslokaal. Elk bed heeft een stopcontact en een verrijdbaar nachtkastje dat veel wegheeft van een ziekenhuis ding maar dan veel mooier. Handig hoor!
Douchje en wasje en terwijl dat in de zon droogt, het dorp maar eens verder verkennen. Er lopen meer mensen op het plein in het centrum. Een paar oudere duitsers zijn al van ver te horen. Zij zijn het er over eens dat het raar is dat de kruidenierswinkel niet open is. Er zijn meerdere terrasjes op het plein maar geen enkele is open. Wel is de tabakszaak open maar daar kan je geen drinken krijgen. Het klooster zou pas om 17.00 uur open gaan dus dat wordt wachten in de zon. Om tien over 4 komt de vrouw van de winkel aangelopen en als vliegen op een honingpot vliegt iedereen erop af. Ze doet goede zaken want in beide gites moet jezelf koken of je gaat uit eten. Daarna wachten tot het klooster open gaat. De wandelaarster die mij vertelde dat het klooster om 17.00 uur open ging, zegt nu niet te weten hoelaat het klooster opengaat en ze weet ook niet hoe je er in moet komen. Dan maar op onderzoek uit. Door een hek in een muur zie ik de prachtige kloostertuin. Iets verderop is de kassa om binnen te komen. Had ik dat geweten..... ik krijg een bechrijving in het nederlands mee om alle onderdelen goed te kunnen bekijken. Als ik eerlijk ben: de kloostertuin is prachtig. De rest valt me tegen. ik had gedacht dat we in een klooster zouden slapen en deel zouden nemen aan het kloostergebeuren maar het is niets van dit al. Het is een kerk met veel geschiedenis en oorlogsleed waardoor het oorspronkelijke complex wel heel erg geminimaliseerd is. Het kerkje is mooi en men doet er alles aan om het allemaal te behouden maar het is niet wat ik gehoopt had. Jammer maar dat weten we dan ook weer. Terug naar de gite. Een belg vraagt of ik mee ga eten in het restaurant maar ik heb net inkopen gedaan. We slapen er vannacht met zijn 5-en. 3 in een klas en 2 in een 2 persoonskamer. Er wordt al druk gekookt dus sluit ik ook maar aan. We babbelen gezellig. Een man spreekt een beetje nederlands. Hij heeft een poosje in Haarlem gewoond. Werkte voor AirFrance op Schiphol. We hebben het leuk. Er is ook een man uit noord Frankrijk. Hij is werkelijk onverstaanbaar maar doet er ook niets voor. Jammer. Voor we het weten is het al bij half 9 dus al weer bedtijd. Ik geniet nog even van de rust in de tuin met prachtige rozen en die ruiken ook nog zo lekker. De belg is nog niet terug van het restaurant dus ik maak geen haast. Ondertussen verslag tikken en om half 10 komt de belg ook binnen zeilen. We kunnen rustig gaan slapen