4 mei 2017

4 mei 2017. Dodenherdenking in Nederland. In Frankrijk worden vooral de doden uit de 1e WO herdacht middels enorme standbeelden en plaquettes met alle namen. Vaak is er een kleine plaquette bij gemoffeld met namen van overledenen tijdens de 2e WO.
Vannacht slecht geslapen. Veel gesnurk en de fransman heeft iets op zijn bed liggen dat erg veel kabaal maakt. Het lijkt wel een zak met houten kralen ter grootte van een dekbed. Daarnaast mompelt hij om de haverklap iets. Ik heb zo'n beetje elk uur op de klok gezien. Om kwart voor 6 komt de beheerder binnen om iets voor het ontbijt te doen. Dat is het teken voor de fransman om met veel lawaai op te staat en op zijn klompschoenen over de houten vloer te denderen. In de ontbijtkamer komt hij de beheerder tegen. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen maar binnen 5 minuten hebben ze een heel gesprek over de verkiezingen voor president.
Ik pak maar een kop koffie en trek me terug in de tuin. Er heeft zich nu ook een beheerster gemeld. Zij houdt een soort van wacht in de eetzaal. Ben toch al geen eter en al helemaal niet als er toegekeken wordt. Ik besluit niet te eten en het uitgebreide ontbijt mee te nemen voor later op de ochtend.
Klokslag half 8 trek ik het hek van het schoolplein achter me dicht. Ff flink zoeken naar de route maar een vroege francaise met hond wijst me de weg. Voeten, benen en heupen voelen niet fijn terwijl ik enorme zin heb om te lopen. De route is prachtig. Net als voorgaande dagen. Ik heb voor het eerst de korte broek aan dus graszaad in mijn sokken, grgrgr. Ik besluit in het eerste dorp mijn pantykousen uit de rugzak op te diepen, dat scheelt veel geprik aan de voeten. De linkerknie gaat ook aan het ongemak meedoen. Ik heb het gevoel dat ik scheef loop. Ik probeer het in mijn schaduw te bekijken maar dat lukt niet. Het eerste dorp nadert en plots komen van links 3 duitsers. Ze zijn behoorlijk op leeftijd en de oudste loopt moeizaam. Ik begrijp dan ook niet dat ik ze niet voorbij kom. Voor ik het weet zijn we het dorp voorbij want de route loopt er omheen. Jammer. De route blijft mooi, veel korenvelden met al flink grote aren. Je merkt dat je steeds zuidelijker komt. Heel af en toe een kudde koeien maar dat zijn uitzonderingen. De kapel van Saint Germaine, niets veranderd. Je vraagt je toch af hoe men op het idee komt om in de middel of nowhere een kapel te bouwen, er een grote tuin omheen te leggen, binnen een flinke muur en dat er ook nog een kerkhof bij is. Germaine moet wel speciaal geweest zijn. Ze was in ieder geval knap vind ik.
Dan volgen de wijngaarden. Ik kan de chemische lucht al van verre ruiken. De Duitsers zijn vol lof over de manier dat de ranken gesnoeid en opgeknoopt zijn. Een fransman heeft zich bij hen gevoegd. Plots bedenk ik me dat we het mooie paaltje tegenkomen waarop pelgrims welkom geheten worden door de gemeente Condom. Het zou leuk zijn als ik er nu weer een foto van zou kunnen maken. Misschien kan ik de duitsers vragen of anders de fransman. We komen bij wat wegwerkzaamheden. 2 werkers hangen over een reling boven een put midden op een kruispunt. Ze kijken in de put. Ik kijk ook eens en schud mijn hoofd dat het nooit meer goed komt maar hoe leg je dat een fransman uit? Iets verderop staat nog een wegwerker te bellen. En ja hoor bij het paaltje dat ik bedoelde. Ik hou mijn pas in maar ik denk dat de wegwerker een zeer geheim gesprek voert want hij loopt steeds verder van mij weg. De duitser en de fransman zijn nergens te zien. Dan moet ikzelf maar een foto maken maar dat lukt van geen kant. Met de selfiestick kan ik ook nog niet overweg dus kan ik de foto wel vergeten. Op dat moment komt de fransman aanlopen met de duitsers in zijn kielzog hij wil wel een foto maken, ik ook van hem. Hij vertelt dat hij korte afstanden loopt vanwege blessures. Hij vraagt naar mijn blessures omdat hij zag dat ik scheef liep. Zie je wel, denk ik en probeer er op te letten. Mijn knie gaat er alleen maar pijnlijker van worden. Ik had het al voorspeld: na de rechter is de linkerknie ook weer snel aan de beurt. Ik heb nog even overwogen om verder te lopen dan Condom maar dat is beter van niet. Marc uit Schotland had me diverse adressen gegeven in Condom jaar ik wil gewoon weer naar het oude klooster. Ik heb niet gereserveerd en het is nog geen 11 uur. Misschien kan ik gewoon binnen wandelen. Het is snel gevonden. Via de keuken kom ik binnen maar niemand die mij ziet. Ik loop een rondje binnentuin en een aantal bewoners komen informeren. De hospitaliere komt om 14.00 uur en de acceuil gaat ook pas om 14.00 uur open. Mij wordt koffie en van alles aangeboden. Erg lief allemaal maar laat me maar rustig in de tuin in de zon zitten, ik kom die 3 uur wel door. De bewoners verzamelen zich voor de maaltijd. Ze hebben lol met elkaar. De klok wordt extra lang geluid en daar wordt erg hard om gelachen. Wat een heerlijke sfeer. Na de maaltijd vertrekt iedereen naar zijn kamer voor een siesta. Ik kom de 3 uur makkelijk door en om 14.00 uur gaat idd de accieul open. Dat ik niet gereserveerd heb is niet erg. 35 euro voor kamer, beddegoed, diner en ontbijt. Mooi toch?
Even installeren, wasje en de stad in. Bij de dame van de pelgrimonthaal een stempel gehaald in de basiliek. De basiliek blijft prachtig maar ik heb hem al eens uitgebreid bewonderd dus ben ik er snel klaar mee. Bakkies koffie op het terras en op het dooie gemakkie terugslenteren naar het oude klooster. De vrouw die vanmorgen zo zorgzaam was, blijkt de hospitalier te zijn. Ik dacht dat ze in het klooster woonde, oeps. Heb een poosje met haar zitten kletsen . Daarna een rondje om het klooster gedaan. Wat zou het toch mooi zijn als wij dit op ons werk ook hadden. Zo'n zelf voorziend gebeuren, bijv op klooster Sion waar diverse werkplaatsen zouden zijn waar iedereen zijn talenten zou kunnen gebruiken, een boomgaard, moes-en bloementuin. Een keuken om te koken, ruimtes die verhuurd worden voor diverse cursussen (schilderen, chinese gymnastiek etc). Een civiele dienst die alles schoonhoud, clienten die pelgrims ontvangen, de bedden verschoond etc. Een restaurantje waar zelfgebakken spullen worden verkocht. Ik zie het al helemaal voor me. Het zou echt geweldig zijn. En natuurlijk heeft iedereen er zijn eigen kamer, de rest kan verhuurd worden. Tja.... eerst maar eens de staatsloterij winnen.....
Om 19.30 uur begint het diner. De klok wordt geluid, ook nu langer dan normaal gewoon omdat de klokkenluider daar zin in had. In totaal eten 5 pelgrims met de bewoners mee evenals 2 hospitaliers. Het smaakt heerlijk. Een sigaretje als afsluiter met een paar bewoners en dan snel naar bed. Ik hoop lekker slapen..... hoewel een van de bewoners draait chinese muziek, echt kattengejank. Ik hoop dat het snel stopt. Slaaplekker!